اگر کسی اینقدر توانمند است که تصویب یک معضل مهم ایران و جهان را در بیست دقیقه به سرانجام برساند؛ شایستگی بالایی دارد و به او رای بدهید.

با نزدیک شدن به انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران، برخی به دنبال رسیدن به توافقی با غرب جهت احیای برجام هستند. اما در این زمینه سوالاتی جدی مطرح است که پاسخ به آنها ضروری است.

آمریکا با حفظ این تحریم‌ها به بهانه های مختلف درصدد تحمیل برجامی به مراتب ضعیف تر از برجام سال ۲۰۱۵ به ایران است که عملا هیچگونه گشایشی در اقتصاد ایران ایجاد نخواهد کرد.

برخی اینگونه القا می‌کنند که همانطور که رهبر انقلاب، وزارت خارجه را یک مجری دانسته‌اند، بنابراین برجام نیز محصول تصمیم مجموعه‌های بالادستی نظام است نه وزارت خارجه و دولت! اما این افراد باید پاسخ دهند که آیا وزات خارجه بعنوان مجری ریل گذاری‌های مجامع بالادستی، خروجی مطلوب و مورد نظر سیاست‌گذاری‌ها را داشته است؟

چنانچه مجری سیاست‌خارجی کشور از خود اختیاری ندارد و محصول عملکرد آن، همان چیزی است که سیاست گذار از او خواسته است، چگونه محصولی به‌دست می‌آید که «خسارت محض» نام می‌گیرد؟